📣 دغدغه‌های داوطلب دغدغه‌های شماست

شما می‌توانید از این محیط برای طرح دغدغه‌های جمعی مدنی و صنفی خود در مقیاس وسیع بهره بگیرید.
با داوطلب متعامل شوید و به گفتگو دامن بزنید.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 آیین سپاسگزاری، پتانسیل‌های تازه‌ای در گروه بیدار می‌کند

سپاسگزاری از یک جریان ناگزیر از مرور روابط و تحلیل نیروها ناشی می‌شود. تحلیل نیروها موجب می‌شود که یک گروه با شناسایی قوای خود بتواند برای گام‌ها و دوره‌های بعدی آماده شود.

▫️سپاسگزاری به بازنگری در روابط درون و بیرون گروهی کمک می‌کند و موجب می‌شود که این نیروها مورد تحلیل قرار بگیرند.

▫️سپاسگزاری اخلاقیاتی را برجسته می‌کند که در دیگران کمرنگ شده است.

▫️سپاسگزاری فرصتی برای طرح دیگر مسائل فراهم می‌کند که در حالت عادی کمتر شنیده می‌شوند.

▫️سپاسگزاری، رفتار افراد قدرتمند است و نوع بشر به هم‌سویی با قدرت گرایش دارد.

وقتی یک گروه از کارکنان یک مجموعه با اراده‌ای قوی و انرژی جهنده و درگیرکننده نوع مختلفی از قدرت به نسبت قدرت رسمی را به نمایش می‌گذارند به سرعت محبوب می‌شوند و حمایت جذب می‌کنند.

نسخه فعالیت سیاسی برای کنشگران صنفی و کارگری را در وبسایت داوطلب ببینید.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 تکان‌دهندگی روایت آرزوی یک دلاور در لحظات پیش از زندان
«آرزوی تشکل‌یابی همکاران»، چگونه ناعادلانه بودن یک حکم را بر ملا می‌کند؟

محسن عمرانی پیش از رفتن به زندان، خطاب به همکاران خود در سراسر کشور:
اگر می‌خواهید مرا خوشحال کنید فرم عضویت کانون صنفی معلمان را پر کنید!

📽یکشنبه ۲۰ آبان‌ماه ۱۴۰۳

#محسن_عمرانی، امروز به زندان بوشهر مراجعه کرد تا حکم محکومیت ۶ ماهه‌اش را سپری کند.
این عضو هیات مدیره کانون صنفی معلمان بوشهر، لحظه‌های پیش از رفتن به زندان را چنین مستند کرد:

تنها چیزی که مرا خوشحال می‌کند این است که به کانون زنگ بزنید، فرم عضویت را پر کنید تا وقتی من از زندان برگردم شمار اعضای کانون حد اقل دوبرابر شده باشد.

وی بر اهمیت تشکل‌یابی چنین تاکید کرد: «شما می‌دانید که رسیدن ما به مطالباتمان فقط یک مسیر دارد: تشکل‌یابی نه تنها در بوشهر بلکه در سراسر ایران.» و افزود:
«تشکل‌های ما قانونی و مستقل‌اند.» و تشکل‌یابی مستقل و کانون‌های صنفی را تنها راه رسیدن به مطالبات دانست.

کنشگران مدنی و صنفی نگران روند تشدید فشار بر فعالان مدنی و صنفی‌اند؛
محسن عمرانی که پیش‌تر نیز به دلیل فعالیت‌های صنفی بارها بازداشت و زندانی شده بوده است، هرگز دست از تلاش بر نداشته. وی علاوه بر حبس به پرداخت جریمه مالی نیز محکوم شده و کنشگران مدنی چنین فشاری را مصداقی از ابعاد تازه‌ای از فشارهای ناعادلانه بر فعالان صنفی می‌دانند.

ببینید: چگونه می‌توان به پرونده‌سازی‌های گسترده علیه فعالان صنفی پایان داد؟

همچنین
در گزارش داوطلب بخوانید که میدری، سیاست‌های وزارت کار را به چه سمت و سویی خواهد برد و چرا مطالبه‌گران نگرانند که تشکل‌های موجود با دستور کار جدید وی محدودتر شوند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 نقشه گستردگی تجمع‌های صنفی

دو تجمع گسترده از سراسر کشور در یک روز در پایتخت

یکشنبه ۲۰ آبان‌ماه ۱۴۰۳

بر اساس گزارش‌های منتشر شده در شبکه‌ها که در برخی خبرگزاری‌ها نیز بازتاب یافت، این یکشنبه کشور دست کم شاهد ۹ تجمع در شهرهای مختلف بود.
در تهران، دو گروه عمده از سراسر کشور تجمع کردند:

◾️در تهران:
▪️ بازنشستگان فرهنگی ۱۴۰۲ از چندین شهر به تهران آمدند تا با تجمع روبروی سازمان آموزش و پرورش، پرداخت ۶۰ درصد پاداش بازنشستگی، بیمه تکمیلی و رفاهیات مناسب با شان خود را خواستار شوند.

فعالیت برخی گروه‌های مجازی معلمان نشان می‌دهد که هماهنگی و سازمان‌دهی آنان برای تجمع در روز‌های ۲۰ آبان روبروی سازمان آموزش و پرورش و ۲۱ آبان روبروی سازمان برنامه و بودجه شدت گرفته بوده است و هشتگ #قول_شرف مسئولین از چند وقت پیش فعال شده است. روز گذشته، نشانی سازمان آموزش و پرورش در برخی از گروه‌ها منتشر شد که نشان‌دهنده شمار بالای معلمان غیرتهرانی در این تجمع است.

حضور پر رنگ زنان معترض در نقش رهبری شعاردهندگان با تاکید بر پلاکاردهای نشان‌دهنده اسم شهر خود به ویژه از استان‌های کردستان و لرستان، از جمله نقاط قوت این تجمع بود که البته حضور زنان با توجه به شمار بالای زنان در این حرفه قابل پیش‌بینی بود.

شعاردهندگان در میان دیگر شعارهای مطالباتی، خواستار استعفای «وزیر بی‌کفایت» شدند ولی هنوز معلوم نیست که انگیزه آنان برای استعفا دادن وزیر جدی است و یا این شعار تنها ترفندی برای پاسخگو کردن وی بوده است.

▪️تجمع اعتراضی رانندگان تاکسی ون‌ مقابل وزارت کشور در اعتراض به عملکرد شهرداری و بدقولی‌های این نهاد در قبال نوسازی ون‌های فرسوده، تجمع دیگر امروز تهران بود که هم‌زمان ولی بدون هماهنگی با دو تجمع دیگر برگزار شد.

▪️بازنشستگان صنایع فولاد سراسر کشور مقابل ساختمان صندوق بازنشستگی فولاد در تهران تجمع کردند. در شبکه‌های اجتماعی تصاویر بازنشستگان مسافر منتشر شده است که مجبور بوده‌اند برای استراحت در پارک دراز بکشند و نکته‌ای برخی کاربران را برآشفت، پاسخگو نبودن حسین اعلایی، «سرپرست صندوق حمایت و بازنشستگی کارکنان فولاد» یا دیگر مقامات بود.
بازنشستگان پارچه سیاه دستنویس بر دیوار صندوق فولاد آویزان کردند که روی آن نوشته شده بود «اعلایی مُرد!» که نشان‌دهنده خشم تجمع‌کنندگان از پاسخگو نبودن مقامات است.

☑️ هم‌زمان با تجمع بازنشستگان فولاد از سراسر کشور در تهران، تجمع هماهنگ دیگری نیز در اصفهان شکل گرفت.

تجمع‌ غیرصنفی دیگری نیز امروز مقابل مجتمع قضایی ویژه جرایم اقتصادی تهران برگزار شد که با توجه به تاثیر اقتصادی آن ممکن است بر محیط کلی مطالباتی تاثیر بگذارد و یا تبعات معیشتی قابل بررسی بر برخی صنف‌ها داشته باشد ولی از آن‌جایی که تجمع صنفی نبوده است در نقشه علامت‌گذاری نشده است.

🔲 تجمع‌های خوزستان:
استان خوزستان امروز با دو تجمع- بازنشستگان تامین اجتماعی و پرسنل مامایی بیمارستان مافی- در شوش و تجمع بازنشستگان تامین اجتماعی در اهواز پس از تهران رکورددار شمار تجمع‌هاست.

◽️پرسنل مامایی بیمارستان نظام مافی شوش در اعتراض به‌ عدم اجرای قانون، حقوق پایین و فشار غیرقابل تحمل کاری که با کمبود پرسنل تشدید شده تجمع کردند.

به گزارش برخی منابع، شماری از همکاران از چند سال پیش بدون هیچگونه رعایت قانون و ضوابط شغلی به قسمت بهداشت انتقال داده شدند و با وجود پیگیری پرسنل هنوز هیچ نیروی کاری جایگزین آنها نشده است. حجم کاری پرسنل مامایی، انصراف و استعفا از کار و مرخصی بدون حقوق، در بین ماماهای این بیمارستان زیاد شده است.

تجمع‌های بازنشستگان تامین اجتماعی:
بازنشستگان تامین اجتماعی در کرمانشاه، شوش و اهواز تجمع کردند.
به گزارش برخی منابع، بازنشستگان تامین اجتماعی در شهر رشت هم تجمع کردند ولی از این شهر جزییات و یا تصاویری منتشر نشده است و به همین دلیل قابل تایید نیست.

اعتراض کادر درمان:
علاوه بر تجمع اعتراضی پرسنل مامایی بیمارستان مافی شوش، پرسنل آزمایشگاه و رادیولوژی، بیمارستان ولایت قزوین نیز با در دست گرفتن پلاکاردهای حاوی مطالبات خود اعلام کردند که خط اول تشخیص‌اند و خواستار رفع تبعیض در پرداخت‌ها شدند.

🧩 آیا اعتصاب کادر درمان شیراز ادامه دارد؟
چنین خبری در نقشه علامتگذاری نشده است. برخی از کانال‌های صنفی اعلام کردند که «پرستاران و دیگر اعضای کادر درمان شیراز ششمین روز اعتصاب خود را ادامه دادند و اکثر بخشها تعطیل یا نیمه تعطیل هستند» و حتی نوشتند که «داراب و فسا به اعتصاب پیوستند.» گفته‌هایی که هرچند با اتمام حجت نماینده پرستاران در دیدار با مقامات همخوانی دارد ولی به دلیل منتشر نشدن جزییات دقیق قابل رد یا تایید نیست.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 چرا مدیران و سازمان‌دهندگان پیشرو از ابزار داستان‌گویی برای حل مشکلات استفاده می‌کنند؟

ارتباط موثر با سازمان یا بدنه صنفی به ابزار نیاز دارد. مهم است که سازمان‌دهندگان به ابزار آمار برای اثبات نقطه‌نظرات خود استفاده کنند ولی مهم‌تر این است که روایت‌هایی در جمع برجسته باشد.
این کار چنان اهمیت دارد که ممکن است تا حدی پاسخگوی خلا آماری باشد که برای یک گروه دست‌یافتن به آن همیشه ساده نیست و در ضمن، آمار بدون روایت‌های شخصی، احتمالا برای اقدام جمعی کافی نیست، چرا که شور عمل‌گرایی را در کسی بر نمی‌انگیزد.

ما در سازماندهی به روایت روی می‌آوریم تا به این پرسش‌ها پاسخ دهیم:
▫️«چرا؟» - چرا اهمیت می‌دهیم، چرا کاری که انجام می‌دهیم مهم است و چرا یک هدف را بر هدف دیگر برتری می‌دهیم.

▫️«چگونه؟»- چگونه می‌خواهیم اراده جمعی خود را به نمایش بگذاریم یا به عمل تبدیل کنیم.

▫️«کدام ارزش‌ها؟»- میل به ایجاد تغییر از باورهایی مانند انصاف، برابری، دموکراسی یا پایداری محیطی ناشی می‌شود اما پس از تدارک اساسنامه و آیین‌نامه‌های درون‌سازمانی، هنوز بسیاری از افراد ممکن است با مفاد آن‌ها ارتباط برقرار نکنند.

داستان‌گویی به ما امکان می‌دهد تا با تکیه بر ارزش‌های مشترک جمعی، یک گام نامشخص را به یک گام روشن عملی تبدیل کنیم تا همان ارزش‌ها ضمنا در گروه بازتولید شوند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣چرا مطالبه‌گران جامعه را شاهد می‌گیرند؟
جامعه در کجای بردار تحلیل نیرو جا دارد؟

اگر مطالبه‌گران به پشتیبانی جامعه باور نداشتند، در خیابان تجمع نمی‌کردند، شعار نمی‌دادند و پلاکارد به دست نمی‌گرفتند. مطالبه‌گران مدنی و صنفی جامعه را نه تنها به عنوان شاهد، بلکه به عنوان قاضی و پشتیبان نیز به شمار می‌آورند و تلاش می‌گیرند با یارگیری آرای جامعه، در برابر کارفرماهایی قدرت بگیرند که از سطوح بالای هرم پرشیب قدرت به خود اجازه داده‌اند حقوق آنان را نادیده بگیرند و اجرای قانون را به تعویق بیندازند.

با تحلیل جایگاه جامعه در معادلات مطالبه‌گری، لزوم تامین خبر برای قدرت‌دهی و تعامل با جامعه و دیگر گروه‌ها روشن‌تر می‌شود. اگر یک متن گزارش، تلاش می‌کند برای مغزها اطلاعات لازم را تامین کند، یک تصویر هم‌زمان تلاش می‌کند با تامین بخشی از اطلاعات، قلب‌ها را نیز درگیر کند.

از یک تجمع، آن چه در یادها می‌ماند و به نماد کل جریان تبدیل می‌شود و در آینده مورد معرفی قرار می‌گیرد، احتمالا اطلاعات ثبت‌شده بصری است که دو نمونه از آن را به انتخاب داوطلب می‌بینید.

در این نقشه گستردگی تجمع‌های اعتراضی صنفی ببینید که دیروز در کشور چه خبر بود و چه خلاهای اطلاعاتی و اطلاعات بصری محسوس است.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 قطع برق به نارضایتی‌های ناگهانی دامن خواهد زد

چه کسانی بیش از شما آماده‌‌ رویارویایی با همکاران شما و دیگر گروه‌های صنفی و مدنی هستند؟

همکاران شما تا چه اندازه برای تبدیل تجمع‌های ناگهانی واکنشی به برنامه منسجم آمادگی کسب کرده‌اند؟

▫️قطع برق در ایران طی سال‌های اخیر به یکی از مشکلات مزمن زندگی روزمره مردم تبدیل شده که قرار است در موج جدید شدیدتر شود. این پدیده نه تنها باعث اختلال در صنایع و کاهش تولید ملی می‌شود، بلکه تبعات جدی برای زندگی کارگران و حقوق‌بگیران نیز به همراه دارد.

▫️کارشناسان اقتصادی بر این باورند که قیمت تمام شده کالاها به دلیل قطعی برق افزایش خواهد یافت، به گونه‌ای که قابلیت رقابت با کالاهای مشابه خارجی را از دست خواهند داد و واحدهای تولیدی برای جلوگیری از ورشکستگی و یا به دلیل ورشکستگی مجبور به تعدیل نیرو و اخراج کارگران خواهند شد.

به دلیل احتمال اعتراضات گسترده با احتمال تمدید دوره‌های قطعی برق و رو به وخامت رفتن معیشت کارگران، برخی از بخش‌های حاکمیت که مسئول ساکت کردن اعتراضات مدنی و صنفی هستند جلسات ویژه برگزار می‌کنند و به نیروها برای کنترل اعتراضات محتمل، آماده باش می‌دهند.

۱. تأثیر بر زندگی روزمره و هزینه‌های خانوار
کاهش درآمد و بهره‌وری کارگران: کارگران روزمزد و مشاغلی که به صورت ساعتی کار می‌کنند، به شدت از قطع برق آسیب می‌بینند. هر ساعت قطع برق می‌تواند به معنای کاهش درآمد و حتی از دست دادن کار باشد. برای مثال، کارگران در کارگاه‌های کوچک یا صنایع دستی به دلیل نبود برق نمی‌توانند فعالیت کنند و ممکن است مجبور شوند کار خود را متوقف کنند.

افزایش هزینه‌های زندگی: خاموشی‌های طولانی‌مدت باعث افزایش استفاده از ابزارهایی مانند ژنراتورهای برق می‌شود که به دلیل هزینه بالای سوخت و نگهداری، فشار بیشتری بر بودجه خانوارها وارد می‌کنند. همچنین، کاهش عمر لوازم خانگی به دلیل نوسانات برق یکی دیگر از مشکلاتی است که هزینه‌های اضافی برای خانوارهای حقوق‌بگیر ایجاد می‌کند.

۲. تأثیر بر سلامت و ایمنی
مشکلات سلامتی: قطع برق در فصول گرم و سرد می‌تواند مشکلات زیادی را برای کارگران ایجاد کند. هرچند قضیه شدت گرفتن مازوت‌سوزی و آلوده‌تر شدن هوا در زمستان بیشتر از دیگر قضایا به دغدغه رسانه‌ها تبدیل شده است ولی نبود گرمایش مناسب در منازل و محل‌های کار به مشکلات بهداشتی و سلامتی منجر خواهد شد.

اختلال در خدمات درمانی: بیمارستان‌ها و مراکز درمانی نیز از قطع برق تأثیر می‌پذیرند. هرچند برخی از آن‌ها از ژنراتورهای برق اضطراری استفاده می‌کنند، اما همه مراکز درمانی به این امکانات مجهز نیستند. این موضوع می‌تواند جان بیماران را به خطر بیاندازد و کارگران و حقوق‌بگیرانی که به خدمات درمانی دسترسی کمتری دارند، آسیب‌پذیرتر می‌شوند.

۳. واکنش‌های احتمالی در جامعه
افزایش نارضایتی عمومی: قطع مکرر برق باعث افزایش نارضایتی عمومی می‌شود. در سال‌های اخیر، این نارضایتی‌ها به اعتراضات خیابانی و تجمعات مردمی در مناطق مختلف ایران منجر شده است. مردم به ویژه در مناطق محروم که زیرساخت‌های برق ضعیف‌تر است، بیشترین تأثیر را احساس می‌کنند.
افزایش فشار بر دولت: فشار اجتماعی ناشی از قطع برق باعث می‌شود که مردم خواستار شفافیت بیشتر در مدیریت منابع انرژی شوند و از دولت بخواهند اقدامات اساسی برای بهبود وضعیت برق‌رسانی انجام دهد. همچنین، ممکن است درخواست‌ها برای اصلاحات ساختاری در بخش انرژی افزایش یابد، زیرا مشکلات مربوط به تولید و توزیع برق به دلیل ضعف مدیریتی و فساد سیستماتیک شکل گرفته است.

در مطلب بعدی ببینید:
آمادگی رویارویایی بخش‌هایی از حاکمیت با همکاران شما و دیگر گروه‌های صنفی و مدنی از چه جنبه‌هایی برخوردار است و تشکل‌ها برای بهتر شدن شرایط چه می‌توانند بکنند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 زنگ شرایط ویژه:
تشکل‌های کارگری و صنفی چگونه می‌توانند از اثرات تخریبی قطع برق کم کنند؟

در مطلب قبلی توضیح دادیم که با قطع برق چه احتمالاتی در جامعه برجسته می‌شود و بودجه مدیریت بحران به دلیل احتمال اعتراضات پراکنده مردم احتمالا به سمت کدام بخش‌های حاکمیت هدایت می‌شود.
تشکل‌ها هرچند از چنین بودجه‌ای برخوردار نیستند ولی می‌توانند به ازای تک‌تک سناریوهای رویارویی، در گروه خود نیز آمادگی ایجاد کنند. چنین آمادگی به معنی به صدا در آوردن زنگ شرایط ویژه و ایجاد آمادگی پویا در گروه برای گشودن مطالباتی است که گروه به آن عادت نداشته است و برای چنین موقعیت‌هایی هنوز به بیان مناسب مجهز نیست.

اما تشکل‌ها هرچند نمی‌توانند مستقیما جلوی قطع برق را بگیرند ولی می‌توانند از اثرات تخریبی آن بر زندگی همکاران صنف خود از راه‌های مختلف کم کنند:

آگاهی‌بخشی و اطلاع‌رسانی: تشکل‌های کارگری می‌توانند با اطلاع‌رسانی دقیق درباره دلایل قطع برق و تأثیرات آن، کارگران را از وضعیت واقعی مطلع کنند و از پخش شایعات جلوگیری کنند. آن‌ها می‌توانند به سازماندهی اجتماعات و تجمعات مسالمت‌آمیز برای اعتراض به وضعیت فعلی کمک کنند و از دولت خواستار بهبود زیرساخت‌های برق شوند.

فشار بر کارفرمایان برای جبران خسارت: تشکل‌های صنفی باید تلاش کنند تا در مذاکره با کارفرمایان، خسارت ناشی از قطع برق را جبران کنند. برای مثال، در صنایعی که ساعات کاری به دلیل قطع برق کاهش می‌یابد، تشکل‌ها می‌توانند درخواست پرداخت دستمزد کامل برای کارگران داشته باشند.

ایجاد شبکه‌های حمایتی: این تشکل‌ها می‌توانند با همکاری نهادهای غیر دولتی و گروه‌های حامی حقوق بشر، برنامه‌های حمایتی برای کارگران آسیب‌دیده از قطع برق ترتیب دهند و به آن‌ها کمک کنند تا در شرایط بحرانی از حمایت‌های لازم برخوردار شوند.

قطع برق در ایران نه تنها به صنعت و اقتصاد کشور آسیب می‌زند، بلکه بر زندگی روزمره کارگران و حقوق‌بگیران نیز تأثیرات جدی دارد. افزایش هزینه‌های زندگی، کاهش درآمد، و تهدید سلامتی از جمله این تبعات هستند. واکنش‌های احتمالی جامعه شامل افزایش نارضایتی و اعتراضات عمومی است که ارگان‌های ساکت‌کننده اعتراضات بیش از هر سازمان دیگری برای مدیریت شرایط در چنین مواقعی آمادگی دارند.
پس:
تشکل‌های کارگری و صنفی شاید نتوانند مستقیما جلوی قطع برق را بگیرند ولی می‌توانند در چنین شرایطی نقش حیاتی ایفا کنند؛
از جمله با:
اطلاع‌رسانی دقیق
تحلیل به موقع و مستقل شرایط
ایجاد آمادگی برای حمایت از موج اول کارگران آسیب‌دیده
فشار بر دولت و کارفرمایان برای بهبود شرایط
و تقویت شبکه حمایتی برای کاهش تخریب در طولانی مدت.

همچنین ببینید که «بدترین تصمیم تشکل‌ها هنگام قطع برق چیست؟» و دولت چگونه بر جان‌فشانی مهندسان نیروگاه تکیه کرده بود و آیا چنین رویکردی برای حل مشکل آینده‌نگرانه است یا نه.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 فشار بر فعالان در تمام دوره‌ها یکسان نیست
و فعالان صنفی از این نوسانات امتیاز می‌گیرند

▫️وقتی فشار بر فعالان صنفی شدت می‌گیرد، دست کم در مقیاس روانی و اقتصادی باید تقسیم شود که همبستگی بدنه مطالبه‌گران صنفی کمتر آسیب ببیند و دوره بی‌عملی کوتاه شود. در دوره‌های بالا گرفتن سرکوب، تقویت توان روانی مطالبه‌گران به معنی حفظ ظرافت فکر برای دیدن جزییات و دسترسی به راه‌حل‌ها و رو کردن برگ‌های برنده است.

▫️سرکوب گسترده نمی‌تواند برای مدت طولانی بدون نوسان ادامه پیدا کند؛ به ویژه اگر دستور کار جامعه مطالبه‌گر صنفی دست‌کم برای اعضای آن به اندازه کافی روشن باشد؛ سازمان‌دهندگان خوشفکر بدنه مطالبه‌گر صنفی با ایجاد آمادگی و انعطاف در بدنه می‌توانند در زمان‌های مختلف امتیازهای مختلفی بگیرند. آنان به جای آن که در سرکوب محاط شوند، به سرعت بر چند ترفند سرکوب و دلایل پشت آن مسلط می‌شوند و برای آن با تکثیر چند استراتژی در سطح بدنه چاره می‌اندیشند.

▫️فعالان صنفی این توان را دارند که بدون ایجاد حساسیت غیرضروری بر روی یک فعال صنفی، به شبکه حمایتی از یک فعال دربند انسجام بدهند و کاری که قرار بود با زندانی شدن وی متوقف شود، به گونه‌ای ادامه یابد که اقتدارگرایان برای سرکوب بیشتر دچار سردرگمی و تردید شوند.

▫️اگر فعالان صنفی که هنوز به دلیل استفاده از حق آزادی بیان زندانی می‌شوند، ممکن است اولویت این حق از سوی جامعه به اندازه کافی به رسمیت شناخته نشده باشد. این خلا برای فعالان به معنی دیون انباشته ساعت‌ها کار است که از سوی جمع برای ارتقاء جمع باید تامین شود.

فرهنگ‌سازی برای به رسمیت شناساندن حق آزادی بیان با مصداق‌های بسیار و روزمره و به اتکای قانون یکی از همان وظایفی است که کنشگران مدنی و صنفی با علاقه تمام برای آن وقت صرف می‌کنند، به استراتژی‌های خود تنوع می‌دهند و به گونه‌ای فراگیر می‌شوند که سرکوب به ضد خودش تبدیل شود.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 محسن عمرانی و اهمیت سازماندهی جمعی:
قدرت، در تعداد نهفته است

گزارش تحلیلی داوطلب

در روزهای اخیر، محسن عمرانی و محمد حبیبی دو تن از برجسته‌ترین فعالان صنفی معلمان و اعضای کانون‌های صنفی بوشهر و تهران جهت گذراندن ۶ ماه حبس راهی زندان شدند. دلیل به زندان افتادن آنها، البته تلاش برای فعالیت صنفی سازمان‌یافته در جهت منافع معلمان و سایر ذینفعان آموزش است که از سوی حاکمیت و نیروهای سرکوبگر با عناوین اتهامی چون «تبلیغ علیه نظام» یا «اقدام علیه امنیت ملی» و امثال آن مطرح می‌شود؛ اتهاماتی کلیشه‌ای که ضمن فریب افکار عمومی تلاش می‌کند هزینه فعالیت صنفی را برای کنشگران بالقوه بالاتر ببرد.


بدنه‌ی به‌شدت‌تضعیف‌شده نیازمند شور و انگیزه تازه‌ای‌ست و کانون‌ها و تشکل‌های صنفی برای احیای فعالیت خود نیاز به بدنه قدرتمند دارند. به همین دلیل است که محسن عمرانی که در سالهای اخیر بارها هزینه‌های سنگینی در جهت احقاق مطالبات صنفی معلمان انجام داده، لحظاتی پیش از رفتن خود به زندان در پاسخ به پرسش دوستی که از اون می‌پرسد«چه کاری برایت انجام دهیم؟»، رو به دوربین می‌گوید: «همین حالا گوشی تلفن را بردارید و از کانون صنفی شهرتان بخواهید یک فرم عضویت برایتان پر کنند. این تنها کاری است که می‌توانید برای من انجام دهید.»

این پیام برجسته‌کننده یک اصل اساسی است: «قدرت در اعداد نهفته است.» درخواست این فعال صنفی نشان می‌دهد که افزایش عضویت در انجمن‌ها و تشکل‌های صنفی، نفوذ تشکیلات و سازمان را تقویت می‌کند و به طور بالقوه نادیده گرفتن خواسته‌های کنشگران یا اقدامات تنبیهی علیه آنان را برای دولت سخت‌تر می‌کند.

پیام محسن عمرانی در عین حال یک هدف روانشناختی و استراتژیک را نیز برجسته می‌کند: تقویت حس اتحاد و همبستگی در بین معلمان. سازماندهی جمعی نه تنها یک استراتژی عملی است، بلکه ابزاری برای تقویت روحیه و حمایت متقابل در برابر سرکوب است.

فراخوان معلمان برای پیوستن به تشکل‌ها نشان دهنده درک روشنی است از سازماندهی جمعی که قدرت صدای کارگران را برجسته می‌کند. ممکن است معلمان به صورت فردی تلاش کنند تا شکایات خود را به گوش دیگران برسانند، اما در قالب یک تشکل، می‌توانند توجه جدی‌تری به موضوعاتی مانند دستمزد، شرایط کار و حقوق ذینفعان داشته باشند.

چرا سازماندهی جمعی با وجود خطرات، «حیاتی» است؟
▫️عضویت در تشکل‌ها به معلمان یک پلت‌فرم واحد می‌دهد تا منافع جمعی خود را نمایندگی کنند و تعادلی برای کنترل دولتی ایجاد کند.

▫️همچنین عضویت با تعداد بالا می‌تواند سرکوب مخالفان را بدون جلب توجه عمومی یا بین المللی برای مقامات چالش برانگیزتر کند. حمایت عمومی و بین‌المللی ممکن است به عنوان یک حائل عمل کند و به جلوگیری از سرکوب شدید کمک کند.

▫️حتی در محیط های پرمخاطره و محدود، تشکل‌ها می‌توانند بر سیاست ها تأثیر بگذارند. به خصوص اگر بتوانند همدردی عمومی یا توجه بین‌المللی را به خود جلب کنند. عضویت بیشتر، شانس ایجاد اتحاد با سازمان‌های مدافع، هم محلی و هم جهانی را افزایش می‌دهد.

گزارش تحلیلی داوطلب را در وبسایت مرور کنید و این مطلب را با کسانی به اشتراک بگذارید.

ویدیوی گفتگوی محسن عمرانی پیش از رفتن به زندان را دیده‌اید؟

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 وقتی عرصه از فشار تشکل‌ها خالی باشد، قوانین بی‌سر و صدا تغییر می‌کنند!
اما مردم هنوز نمی‌دانند که قدرت‌گرفتن تشکل‌های کارگری تنها جایی است که می‌تواند در شرایط سخت از آن‌ها محافظت کند!

ایلنا روز ۲۰ تیر به نقل از یک کارگر بخش خصوصی نوشت:
«کارفرما بیمه و حقوق من را پرداخت نکرده و من و خیلی از کارگران بخش خصوصی که کارت پایان خدمت نداریم، نمی‌توانیم از کارفرما به دلیل این بی‌قانونی شکایت کنیم.»

وی اعلام کرد: «هر جا می‌رویم که دادخواست بدهیم، هیچ‌جا دادخواست ما را قبول نمی‌کند.» و تاکید کرد که کارفرمایان از این وضعیت سوءاستفاده می‌کنند و حق کارگری که کارت پایان خدمت ندارد را نمی‌دهند.

او نمی‌دانست که آخرین قوانین وزارت کار تغییر کرده چرا که دوستانش قبلا بدون کارت پایان خدمت شکایت کرده‌ بودند و به شکایت آن‌ها رسیدگی شده بود اما در دوره‌ی جدید وزارت کار این قانون مشکلاتی برای کارگران بدون پایان خدمت به وجود آورده است.

در شرایطی که فعالان تشکل‌گرایی صنفی درگیر رفع اتهام از فعالیت‌های قانونی خود هستند، کارگران یعنی حقوق‌بگیرها و بیکاران نیازمند به کار، در آسیب‌پذیرترین حالت ممکن قرار دارند چرا که کسی نیست که از حقوق آن‌ها در برابر کارفرماها و قوانین ضد حقوق کارگر دفاع کند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣اخراج یک کارگر ماشین‌سازی اراک به دلیل فعالیت مجازی مطالبه‌گرانه چه پیامی به دیگر کارگران می‌دهد؟
کارگران چه باید بکنند؟

یک مثال کنشگرانه وجود دارد که «حمله به یک سازمان‌دهنده، حمله به مطالبات تمام جمع است.»
چنین جمله‌ای به این معنی‌ست که «رمز پیشرفت مطالبات جمع در تشخیص تقدم حمایت از سازمان‌دهندگان است وگرنه مطالبه‌گری جمع آسیب جدی خواهد دید.»

وقتی می‌خواهند با پایمال کردن حقوق یک سازمان‌دهنده کنش‌های مطالبه‌گرانه از او درس عبرت بسازند، گروه باید بتواند به سرعت از حالت تعجب خارج شود و تقدم‌های خود را به سمت پشتیبانی از وی سازمان بدهد و هزینه اجتماعی بزرگی روی دست ناقض حقوق وی بگذارد تا روند مطالبه‌گری متوقف نشود.

در این نمونه موردی، می‌بینیم که شکایت کارفرما علیه این کارگر با اتهاماتی چون «نشر اکاذیب»، «تشکیل جمعیت برای اخلال در صنایع» و «بازداشتن مردم از کسب و کار با هیاهو و جنجال» به دادگاه ارائه شده است. دادگاه، اتهامات به کارگر را بی‌اساس دانست، اما کارفرما با همین اتهامات او را اخراج کرد.

این کارگر اعلام کرده که حراست کارخانه از او خواسته که در صورت معرفی گرداننده صفحه دیگری در اینستاگرام، امکان بازگشت به کار برای او فراهم شود.

ایلنا نوشت: ایجادِ یک صفحه در اینستاگرام؛ این دلیلِ اخراجِ کارگرِ با سابقه‌ی ۵ ساله‌ی ماشین‌سازیِ اراک است! حدود ۸ ماه پیش، زمانی که در صفحه‌اش در اینستاگرام از کارگران می‌خواهد که برای تحققِ وعده‌ی افزایشِ حقوق مطالبه‌گری کنند، از او شکایت می‌شود.

▫️کارگر می‌گوید: «تصور می‌کردم حالا که دادگاه اتهامات را رد کرده، می‌توانم به کار برگردم اما کارتم را غیرفعال و وسطِ قرارداد بیرونم کردند.» کارگر از نظرِ کارفرما «خرابکار» است، چون صفحه‌ای برای بیانِ مطالباتِ کارگران ترتیب داده!

▫️حالا ۸ ماه از زمانِ اخراج کارگر می‌گذرد، او مسافرکشی می‌کند تا خرجِ خانواده و هزینه‌های کودک یک ساله‌اش را تأمین کند. امیدی برای بازگشت به کار ندارد، اما آنطور که خود می‌گوید حراست با او تماس گرفته که اگر ادمینِ یکی از صفحات اینستاگرامی را معرفی کند، می‌تواند به کار برگردد!
ظاهرا کارفرما در فضای مجازی به دنبالِ ساکت کردنِ صدای کارگران حتی در حدِ بیانِ حداقلی‌ترین مطالبات است.

هرچند اخراج یک کارگر به دلیل فعالیت‌های سازمان‌دهی در فضای مجازی، خصوصاً در جهت بیان مطالبات صنفی و سپس شکایت کافرما نشان‌دهنده نقض حقوق اساسی کارگران است ولی واکنش کارگران در این شرایط بر کل فضای کنشگرانه یک صنف و حتی شاید دیگر اصناف تاثیرگذار باشد.
به ویژه هنگامی که کارفرما، با ترفندهای غیرقانونی اقدام به انحلال شورای اسلامی کارگران کرده است؛ قضیه‌ای که باید برای کارفرما هزینه‌ساز شود.

در مطلب بعدی ببینید که در این شرایط چه کارهایی می‌توان کرد.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 اخراج یک همکار به دلیل فعالیت در فضای مجازی:
کارفرما به رای دادگاه احترام نگذاشت که او را به کار برگرداند.

چه کنیم؟ طیفی از اقدامات تاثیرگذار در پاسخ به این نوع فشار بر یک همکار را بسنجید و ببینید که مطالبه‌گران در کدام برهه قرار دارند؟

در مطلب قبلی نوشتیم که یک کارگر ماشین‌سازی اراک چگونه به دلیل تلاش برای سازمان‌دهی مطالبه‌گرانه در محیط مجازی، ۸ ماه پیش از کار اخراج شد.

کارگران ادعا می‌کنند که تعهدات کارفرما در حمایت از حقوق آن‌ها در سال ۱۴۰۲، تنها پس از برگزاری اعتراضات اجرایی شده است. این نشان می‌دهد که اعتراض مسالمت‌آمیز و پیگیری مطالبات صنفی برای کارگران تنها راه اثرگذاری بر تصمیمات کارفرما بوده است. اما کارفرما با استفاده از ترفندهای زیرکانه، مانند ارائه نامه غیررسمی شورا به عنوان استعفا، تلاش می‌کند این حداقل راه پیگیری حقوق کارگران را مسدود کند.

📣کارگران پیش از هرچیز باید بتوانند از همکار خود پشتیبانی کنند که پیگیری مطالبات‌شان در دستور کار قرار بگیرد.

بررسی و راهکارها
اخراج یک کارگر به دلیل فعالیت‌هایش در فضای مجازی، خصوصاً در جهت بیان مطالبات صنفی، نشان‌دهنده نقض حقوق اساسی کارگران است. این وضعیت نه تنها از منظر حقوق داخلی بلکه از منظر حقوق بین‌الملل کار نیز قابل پیگیری است. در ادامه به بررسی راهکارها، وظایف نهادهای صنفی و مردم، و همچنین نحوه گزارش به مراجع بین‌المللی می‌پردازیم.

۱. حقوق قانونی کارگر
بررسی حقوق داخلی: مطابق قانون کار ایران، اخراج کارگر بدون دلایل قانونی و محکم، نقض حقوق اوست. کارگر می‌تواند به هیئت تشخیص و هیئت حل اختلاف اداره کار مراجعه کرده و از طریق این نهادها نسبت به اخراج ناعادلانه شکایت کند.

توجه به حق آزادی بیان: حق آزادی بیان، حتی در محل کار و فضای مجازی، جزو حقوق اساسی انسان است و محدود کردن آن بدون دلایل قانونی روشن، نقض این حق محسوب می‌شود.

۲. وظیفه مردم و نهادهای صنفی
حمایت از کارگر اخراج‌شده: نهادهای صنفی (مانند اتحادیه‌ها و سندیکاها) باید با پشتیبانی از کارگر، اخراج ناعادلانه را محکوم کنند و با اعتراض‌های رسمی و عمومی، خواستار بازگرداندن وی به کار شوند.
آگاهی‌بخشی عمومی: مردم و سایر کارگران می‌توانند با انتشار اخبار این نوع تخلفات، فضای عمومی را نسبت به این موضوع حساس‌تر کنند و از همبستگی عمومی برای فشار به کارفرما استفاده کنند.
تشکیل تجمعات قانونی و ارسال طومار: می‌توان تجمعات مسالمت‌آمیز را در حمایت از کارگر اخراج‌شده ترتیب داد و طومارهایی را به مسئولین محلی و ملی ارسال کرد.

۳. شیوه گزارش به مراجع بین‌المللی
سازمان بین‌المللی کار (ILO): یکی از نهادهای اصلی برای پیگیری چنین مواردی سازمان بین‌المللی کار است. ایران یکی از کشورهای عضو این سازمان است و باید به تعهدات خود در زمینه حقوق کار عمل کند. برای گزارش دادن به ILO، می‌توان از طریق کمیته آزادی انجمن این سازمان اقدام کرد.

سازمان‌های حقوق بشری: می‌توان موضوع را به سازمان‌های حقوق بشری بین‌المللی مانند عفو بین‌الملل (Amnesty International) یا دیده‌بان حقوق بشر (Human Rights Watch) گزارش داد.

رسانه‌های بین‌المللی: در صورتی که تلاش‌های داخلی به نتیجه نرسد، می‌توان موضوع را به رسانه‌های بین‌المللی اطلاع داد تا از این طریق به این مساله توجه شود.
بقیه 🔻

📣۷ ثانیه حسرت؛
پرسنل با سابقه نفت، با به اشتراک گذاشتن ویدیوی ۷ ثانیه‌ای از حسرت‌های زندگی خود به شرایط ناعادلانه کاری و تصمیم‌های یک‌شبه مسئولان اعتراض کردند

افکارنفت در پیامی از قول یک همکار نوشت:
«وقتی دچار باگ‌های کف سیستم با فرمول های عجیب و تصمیمات یک شبه مسولین شده‌ام..
و به سقف ارزوهای خود که هیچ به کف انها هم نمیرسم...۷ ثانیه نه همه ی عمر شرمنده ام
شرمندگی خودمان به کنار..

اگر دخترم یا پسرم روزی از من بپرسد که چرا ماندی
وقتی که تمام جوانی خود و ۷ ثانیه های مهم را در صنعت سپری کردی چه‌پاسخ‌ بدهم
قطعا ان ۷ ثانیه تنها ۷ ثانیه ایست که حاضرم با جان دل نباشم و با آن رو در رو نگردم..
۷ ثانیه از زندگی ۲۷۰۰ خانواده کف‌سیستم..
۷ ثانیه از زندگی تمام قدیمی‌تر‌های نفت
۷ ثانیه از زندگی تمام نیروهای مخلص عملیاتی..
۷ ثانیه صدای ما باشید
۷ ثانیه صدای وارانگی حقوق ما را بشنوید.
خانم‌خزایی ۷ ثانیه
اقای بورد ۷ ثانیه
اقای وزیر جناب اقای پاک نژاد ۷ ثانیه فقط..صدای ما را بشنوید...»

📣 کارگران پتروشیمی ماهشهر در مهرماه به یکی از پرسروصداترین اعتراضات در سطح پالایشگاه‌های نفت، گاز و پتروشیمی سامان دادند.
جزییات این اعتراضات و جمع‌بندی و تحلیل آن را در گزارش مهرماه داوطلب بخوانید و در جدول انتهای گزارش، مهم‌ترین اعتراضات را در یک نگاه جمع‌بندی کنید.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 محسن عمرانی و اهمیت سازماندهی جمعی:
قدرت، در تعداد نهفته است

گزارش تحلیلی داوطلب

در روزهای اخیر، محسن عمرانی و محمد حبیبی دو تن از برجسته‌ترین فعالان صنفی معلمان و اعضای کانون‌های صنفی بوشهر و تهران جهت گذراندن ۶ ماه حبس راهی زندان شدند. دلیل به زندان افتادن آنها، البته تلاش برای فعالیت صنفی سازمان‌یافته در جهت منافع معلمان و سایر ذینفعان آموزش است که از سوی حاکمیت و نیروهای سرکوبگر با عناوین اتهامی چون «تبلیغ علیه نظام» یا «اقدام علیه امنیت ملی» و امثال آن مطرح می‌شود؛ اتهاماتی کلیشه‌ای که ضمن فریب افکار عمومی تلاش می‌کند هزینه فعالیت صنفی را برای کنشگران بالقوه بالاتر ببرد.

لحظاتی پیش از رفتن خود به زندان در پاسخ به پرسش دوستی که از اون می‌پرسد«چه کاری برایت انجام دهیم؟»، رو به دوربین می‌گوید: «همین حالا گوشی تلفن را بردارید و از کانون صنفی شهرتان بخواهید یک فرم عضویت برایتان پر کنند. این تنها کاری است که می‌توانید برای من انجام دهید.»

این پیام برجسته‌کننده یک اصل اساسی است: «قدرت در اعداد نهفته است.»
پیام محسن عمرانی در عین حال یک هدف روانشناختی و استراتژیک را نیز برجسته می‌کند: تقویت حس اتحاد و همبستگی در بین معلمان. سازماندهی جمعی نه تنها یک استراتژی عملی است، بلکه ابزاری برای تقویت روحیه و حمایت متقابل در برابر سرکوب است.

در مطلب داوطلب ببینید: چرا سازماندهی جمعی با وجود خطرات، «حیاتی» است؟

ویدیوی گفتگوی محسن عمرانی پیش از رفتن به زندان را دیده‌اید؟

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 حرکت جامعه به سمت پس‌زدن ریا، سیاست‌های دوگانه در مطالبه‌گری را برنمی‌تابد

▫️شجاع‌تر شدن مردم در بیان نظرات و خطر پیام‌های متناقض یک گروه مطالبه‌گر به اجتماع،
▫️واکنش مردم به خبرهای اقتصادی، هشداری است برای مرور استراتژی‌های فرسوده


بسیار اتفاق می‌افتد که مطالبه‌گران، برای برخورداری از حاشیه امن هنگام مطالبه‌گری جمعی و پرهیز از هزینه‌ها و برچسب‌ها، بر ساختارهای رسمی قدرت تکیه کنند و هم‌زمان که مطالبات خود را کف خیابان و در پیشگاه جامعه مطرح می‌کنند، پیام‌های متناقضی به اجتماع بدهند؛ قضیه‌ای که ممکن است پیگیری مطالبات آنان را از سوی اجتماع با بی‌مهری روبرو کند و یا آنان را از اولویت‌های جامعه حذف کند.

یک راه مرور استراتژی‌ها و چک کردن این که آیا یک گروه مطالبه‌گر می‌تواند از حمایت جامعه برخوردار شود یا مردم ممکن است چنین گروهی را نادیده بگیرند، مرور هویتی‌ست که از گروه به جامعه معرفی می‌کنیم و مقایسه آن با ارزش‌های اخیر است که در جامعه برجسته شده است.

مطالعه رفتار مردم در واکنش به گفته‌های کارشناسان دولتی و خبرهای اقتصادی یک راه آگاهی از ارزش‌هایی است که به تازگی مردم بر ان‌ها اجماع دارند، و هرچند شبکه‌های اجتماعی نمی‌تواند آیینه تمام‌نمای باور مردم باشد ولی می‌تواند شاخصی از سمت و سوی تغییر رفتار اجتماع را به معادلات مطالبه‌گری اضافه کند.

مثال موردی:
یک صفحه رسمی (و شاید دولتی) پوشش‌دهنده اخبار کارگری نوشت:
«بهمن آرمان (اقتصاددان) وقتی کیک اقتصاد کوچک است، دولت منابع لازم را برای افزایش حقوق و دستمزد متناسب با تورم ندارد.» و در این باره توضیح داد.

چندین مخاطب این صفحه با وجود احتمال شناسایی شدن، نه تنها در فضای عمومی مجازی با زبانی ساده به تحلیل سیاست‌های کوچک‌کننده کیک اقتصادی پرداختند بلکه گردانندگان صفحه متهم به حمایت از این سیاست‌ها شدند:

یک کاربر از ادمین صفحه پرسیده: «شما طرف کارگر هستید یا نماینده دولت؟» و گردانندگان صفحه را به «ماست‌مالی» سیاست‌های هدردهنده منابع کارگران و توجیه سیاست کوچک کردن کیک اقتصادی متهم کرد.

کاربر دیگری چنان از حرف‌های این اقتصاددان برآشفته است که حدس زدن لحن پاسخ وی چندان دشوار نیست.
هم‌زمان می‌بینیم که گروه‌های بازنشستگان امروز و جانبازان دیروز، با انتقاد از اتلاف منابع عمومی، موضع خود را در شعارهای خود بازتاب می‌دهند.

در چنین شرایطی، می‌توان حدس زد که اگر یک گروه مطالبه‌گر از نمادهایی موافق با سیاست‌های دولت و یا استفاده از چهره‌های شاخصی دولتی برای ایجاد حاشیه امن و یا پرهیز از هزینه‌های امنیتی استفاده کند، ممکن است با بی‌مهری اجتماع روبرو شود و باید در استراتژی‌های قدیمی تجدید نظر کند تا هویت خود را در پیشگاه اجتماع مصون نگه دارد، به ویژه که چنین حاشیه امن فرضی ممکن است از اساس کارکرد خود را پیش نهادهای امنیتی از دست داده باشد و دیگر امنیتی ایجاد نکند.

یک گروه مطالبه‌گر با تکیه بر قانون، حقوق اساسی و مشترک انسان‌ها و برجسته کردن روایت‌های راستین شخصی، و بدون اعلام مواضع هزینه‌ساز سیاسی می‌تواند با معرفی استانداردی از راستگویی و برجسته کردن شرافت و شان انسانی جایگاه عزیزتری در اجتماع پیدا کند تا دستور کار حمایتگرانه اجتماع را به سرنوشت جمعی خود علاقمند کند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر